Anna Havranová urodziła się 7 kwietnia 1922 roku we wsi Sinevirská Poľana na Zakarpaciu. W 1939 roku po zajęciu Zakarpacia przez Węgry zdecydowała się uciec do Polski, gdzie chciała wstąpić do rodzącego się tam Legionu Czesko-Słowackiego.

Anna przekroczyła granicę pod koniec sierpnia 1939 roku wraz z siostą Márią, kuzunką Vasiliną oraz z prawie czterdziestoma innymi młodymi ludźmi. Uciekinierzy błądzili po polskich lasach trzy dni i trzy noce. Napotkali jednakże radzieckich żołnierzy, przez których zostali zatrzymani. Jako więzień była przetrzymywana w Brzezie, a następnie w Ludvikovce. W obozie przejściowym w Skoljava pracowała w kamieniołomie.

W Sylwestra 1939 roku została włączona do transportu do Dniepropietrowska. 2 lipca 1940 roku Havranová została skazana na pięć lat obozu pracy za nielegalne przekroczenie granicy.

Po ogłoszeniu wyroku spędziła dwa miesiące w Charkowie. Następnie znów znalazła się w bydlęcym wagonie i została przewieziona w nieludzkich warunkach na wschód do obozu temnikowskiego. Po przybyciu więźniowie musieli wybudować obóz własnymi rękami. Idąc za radą jednego ze strażników więźniarki poprosiły o przeniesienie do obozu numer 7, gdzie wykonywały prace lżejsze, bardziej odpowiednie dla kobiet.

21 czerwca 1943 roku Anna Havranová doczekała się powołania do wojska. Po szkoleniu w Buzułuku została przydzielona do jednostki artylerii przeciwlotniczej. Za radą lekarza ukończyła kurs medyczny, a w walkach o Kijów i Białą Cerkiew wzięła udział jako sanitariuszka. W Białej Cerkwi zniosła z pola bitwy i opatrzyła 42 rannych

Na samym początku swojej służby wojskowej poznała swojego przyszłego męża, Fedora Havrana. Anna jako sanitariuszka uczestniczyła we wszystkich bitwach operacji dukielsko-preszowskiej, wzięła także udział w wyzwalaniu CzechosłowacjiPrague.

Po wojnie osiadła w Žatcu, gdzie wraz z mężem prowadziła Hotel Praha. Po kilku latach hotel został upaństwowiony, a Anna wraz z mężem i dzieckiem przeniosła się do Uścia nad Łabą. Później rodzina przeprowadziła się do Cieplic, gdzie żyje do dziś.